Het graan verbindt
Het graan wuift in de wind,
het graan wordt gedragen
tot men in 30.000 voorhene jaren
door toeval het gekneusde graan ging vergaren,
door toeval gekneusd door stenen en de nabijheid van water
ontstond een papje,
de verwording van het brood
vele eeuwen later,
de parels van het koren
die wereldwijd allen toebehoren.
Brood, het klinkt zo simpel, zo gewoon,
rijk en arm stilden en stillen alsnog hun magen
zonder zich het verschil in stand af te vragen.
Dank aan de Egyptenaar die 15.000 jaar geleden
een oud verzuurd stuk brood
mengde met de graanpap van het verse soort.
Om niets te verspillen van wat was,
bereidde hij onverwacht en onwetend
het oude brood toe een nieuw soort ras.
De complimenten waren onovertroffen
vanwege het deeg dat rees,
het onbekende effect wat het gisten hier bewees.
En de mens met al zijn creativiteit
wist door de jaren heen het brood te kneden
tot een immense diversiteit.
Diversiteit die alle culturen verbindt,
waarheen men ook reist,
de kruiden, de vruchten, de smaak die men hierin vindt,
wijst naar het land met zijn gebruiken
en overal ter wereld waarheen men reist,
zul je die heerlijke geuren ruiken.
De geur van het brood,
het land van de kruiden,
het graan en het desem van zuur,
het hoofdbestanddeel, de oorsprong van de natuur.
Mochten wij ons allen verbinden als graan,
er zou geen verschil in volk en cultuur bestaan!
Dank Frans Buijs dat je deze broodrecepten
voor ons hebt geschreven,
de geschiedenis hiermee hebt versterkt
en ons een dienst hebt bewezen.
Je hebt er alles uitgehaald wat je kon geven
om je nageslacht en de mensheid het verbindende product van de natuur
in alle variaties, kleuren en smaken te doen herbeleven!
Henny de Leeuw.
Zaltbommel
